O Katedrze
Początki Katedry Metrologii i Elektroniki sięgają roku 1957 kiedy to na Wydziale Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa istniało 8 katedr a wśród nich Katedra Maszyn i Pomiarów Elektrycznych obejmująca 2 zakłady: Zakład Maszyn Elektrycznych i Zakład Pomiarów Elektrycznych (kierowany przez prof. Tomasza Słuszkiewicza). W 1969 r na wydziale wprowadzono 3 instytuty. Jednym z nich był Instytut Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych obejmujący 4 zakłady, w tym Zakład Metrologii Przemysłowej. W 1978 r zakład zmienia nazwę na Zakład Metrologii i nadal pozostaje w strukturze Instytutu MiSUE, a jego kierownikiem w 1983 r zostaje prof. Michał Szyper. W 1993 r. na wydziale zostają zniesione instytuty, a w ich miejsce powstają katedry i zakłady wydziałowe. Od tego momentu Zakład Metrologii funkcjonuje jako samodzielna jednostka na Wydziale EAIiE. Pierwszym kierownikiem zakładu w nowej strukturze był prof. Michał Szyper. W 1999 r kierownikiem Zakładu Metrologii zostaje prof. Janusz Gajda, a w 2003 r. Zakład Metrologii zostaje przekształcony w Katedrę Metrologii (prof. Janusz Gajda). W 2012 r następuje restrukturyzacja i podział wydziału, a katedra zmienia nazwę na Katedrę Metrologii i Elektroniki i funkcjonuje w ramach struktur Wydziału Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Inżynierii Biomedycznej. W 2016 r. kierownikiem Katedry Metrologii i Elektroniki zostaje prof. Paweł Gryboś, a dotychczasowy zastępca kierownika katedry prof. Ryszard Sroka zostaje dziekanem Wydziału EAIiIB. Obecnie Katedra Metrologii i Elektroniki liczy 40 pracowników, w tym 5 profesorów tytularnych, 9 doktorów habilitowanych, 17 doktorów, 4 magistrów i 5 pracowników inżynieryjno-technicznych.57
Katedra od lat prowadzi badania interdyscyplinarne, co wiąże się z łacińskim powiedzeniem wpisanym w znak katedry „Metri semper et ubique necesse est”. Badania te obejmują takie obszary jak :
Elektrotechnika:
– pomiary parametrów ruchu drogowego,
– pomiary i estymacja częstotliwości,
– pomiary w elektroenergetyce,
– modelowanie i badania symulacyjne układów i systemów pomiarowych.
Elektronika:
– projektowanie specjalizowanych układów scalonych dla potrzeb detekcji promieniowania X, fizyki wysokich energii i neurobiologii,
– badania systemów opartych na obsłudze zdarzeń (np. asynchroniczne ADC).
Inżynieria biomedyczna:
– przetwarzanie, analiza, wizualizacja obrazów i sygnałów medycznych,
– zastosowania mieszanej rzeczywistości, np. przy rozpoznawaniu chorób neurodegeneracyjnych,
– zastosowanie sztucznej inteligencji w medycynie.